άλλοτε τυφλώνει κι άλλοτε πάλι
είναι απλά ανεπαρκές.
Πάντα στα τυφλά σε έψαχνα
μέχρι που -χρόνια μετά-
άναψες το φάρο τής ψυχής σου.
Έδωσες σημάδι στα σκοτάδια,
πλησίασα προσεχτικά.
Κι ύστερα πάλι έσβησες...
Ποιες εμπλοκές και βραχυκυκλώματα
σκέψεων και νευρώνων
οδηγούν σ'αυτή σου τη νεκρανάσταση
κι έπειτα πάλι στο θάνατο,
μόνο εσύ το ξέρεις.
Πάντα αίνιγμα ήσουν
κι αίνιγμα θα παραμείνεις.
Αυτή ήταν κι η γοητεία σου άλλωστε...
Μα εγώ πλέον δεν μπορώ
να τριγυρίζω στα σκοτάδια.
(c) Ίρινα Καλογεροπούλου - Μαστρογιάννη
*Φωτογραφία από fanpop.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου